گِلاويژ : (كردي،gilāvež) نام ستاره‌اي كه در شب‌هاي تابستان نمايان مي‌شود؛ ستاره‌ي سهيل.

کانیاو : (کردی) 1- آب چشمه؛ 2- زمینی که با آب چشمه آبیاری شود؛ 3- گیاهی که با آب چشمه سیراب شود.

کازیوه : (کردی) سپیدی صبح که همه افق را فرا گیرد.

كَژال : (كردي) در بعضي از نامنامه‌ها زيباروي سياه چشم معنا شده است(؟).

نَشمیل : (کردی) 1- زیبای دلکش و نازک اندام؛ 2- خوشگل.

ونوشه : (در طبري) (= بنفشه)، ( بنفشه.

سايان : (كردي) (ساي = سايه + ان (پسوند نسبت))، 1- منسوب به سايه (؟)، م سايه؛ 2- (اَعلام) نام رشته کوهی در آسیای مرکزی، بیشتر در سیبری جنوبی، شامل سایان خاوری و سایان باختری.

هيديكا : (كردي) به آهستگي.

هیدی : (كردي) آرام، آهسته، بردبار.

هورا : 1- (در سانسكريت) سورا (هورا) يك قسم شربت است كه در بند چهار آفرينگان گهنبار از آن ياد شده و توصيه شده كه آن را به نيكان بدهند؛ 2- (در كردي) هورا به معني غوغا است؛ 3- (در اوستايي) مستي آور، نوشيدني مست كننده، آشام مستي آور.